اثر مکامیلامین (آنتاگونیست گیرنده نیکوتینی) بر روی فراموشی القاء شده با هارمان در تست حافظه اجتنابی مهاری

سابقه و هدف: آلکالوئیدهای β -کربولین نظیر هارمان در مواد غذایی گیاهی معمولی (گندم، برنج، ذرت، جو، انگور و قارچ) یافت می شوند. این آلکالوئیدها دارای اثرات شناختی زیادی از جمله تغییر در حافظه کوتاه و بلندمدت می باشند. در این مطالعه اثر تزریق آنتاگونیست گیرنده های نیکوتینی به ناحیه هیپوکامپ پشتی بر روی فراموشی القاء شده با هارمان در موش سوری مورد مطالعه قرار گرفته است.   مواد و روش ها: کانول گذاری دو طرفه در ناحیه ca1 هیپوکامپ پشتی موش های سوری انجام شد. یک هفته بعد از کانول گذاری، موش ها در دستگاه یادگیری اجتنابی مهاری مدل step-down آموزش داده شدند. 24 ساعت بعد از آموزش در روز آزمون تأخیر حیوانات در پایین آمدن از سکو به عنوان معیار حافظه اندازه گیری شد.   یافته ها: تزریق سیستمیک هارمان پیش از آموزش و پس از آموزش باعث القاء فراموشی می شود. تزریق دوزهای بالای مکامیلامین (4 میکروگرم بر موش)، آنتاگونیست گیرنده های نیکوتینی، به هیپوکامپ پشتی قبل از آزمون باعث القاء فراموشی می شود. از طرف دیگر تزریق دوزهای غیر مؤثر مکامیلامین (5/0، 1، 2 میکروگرم بر موش) به هیپوکامپ پشتی قبل از آزمون به طور کامل فراموشی القاء شده با هارمان را اصلاح می نماید.   نتیجه گیری: یافته های ما در این مطالعه نشان می دهد که یک برهم کنش پیچیده بین گیرنده های نیکوتینی هیپوکامپ پشتی و فراموشی القاء شده با هارمان وجود دارد.